parlamentarną
Encyklopedia PWN
system rządów, w którym egzekutywa jest dwuczłonowa; prezydent wybierany w wyborach powszechnych dysponuje kompetencjami umożliwiającymi kontrolowanie zarówno parlamentu, jak i rządu;
sposób powoływania obywateli w skład parlamentu, polegający na głosowaniu przez wyborców na kandydatów lub listy kandydatów wysunięte przez partie polityczne, inne organizacje lub grupy obywateli;
przeprowadzone na skutek ustaleń pomiędzy opozycją związaną z Solidarnością i stroną partyjno-rządową podczas obrad Okrągłego Stołu
w Polsce od XV w. najwyższy organ ustawodawczy, w okresie II RP — jedna z izb parlamentu, w PRL — formalnie najwyższy organ władzy państwowej, w III RP — łącznie z senatem władza ustawodawcza.
ludowy ruch w Europie,
chłopski ruch polit., zapoczątkowany w wielu krajach eur. na przeł. XIX i XX w.;
