parlamentarna
Encyklopedia PWN
określenie dotyczące zachowań mniejszości członków parlamentu, które mają na celu uniemożliwienie prowadzenia obrad lub podjęcia przez parlament (komisje parlamentu) uchwały, wykorzystujących legalne środki procedury parlamentarnej, np. dużą liczbę długich wystąpień w debacie, zgłaszanie wielu wniosków formalnych lub poprawek i żądanie oddzielnych głosowań, a także opuszczanie sali obrad, aby — wskutek tzw. zerwania kworum — uniemożliwić dalsze postępowanie izbie lub komisji;
jedna z funkcji współczesnego parlamentu, szczególnie istotna dla jego relacji z władzą wykonawczą (organami rządowymi) i wiążąca się z zasadą politycznej odpowiedzialności rządu (jego członków) przed parlamentem.
frakcja parlamentarna, partyjny klub parlamentarny,
ugrupowanie członków parlamentu (posłów, senatorów) należących do tej samej partii, prowadzące wspólną politykę w parlamencie.
forma rządów, w której właściwy proces sprawowania władzy realizuje się między parlamentem a rządem;
zwyczajowa nazwa ugrupowań lub partii politycznych, które przegrały ostatnie wybory, nie wchodzą w skład rządu, a zasiadają w parlamencie.
zespół precedensów i zwyczajów wykształconych w procesie stosowania norm prawnych regulujących sposób działania parlamentu.
