parametryczne
Encyklopedia PWN
geometria
dyscyplina nauki zajmująca się badaniem figur, tj. fragmentów rozmaitych przestrzeni.
[gr. gḗ ‘ziemia’, metréō ‘mierzę’],
dział informatyki zajmujący się tworzeniem obrazów obiektów rzeczywistych i wyimaginowanych.
wydawnictwo rejestrujące opisy bibliograficzne artykułów z bieżących czasopism nauk. oraz opisy publikacji w nich cytowanych (w przypisach bądź bibliografii załącznikowej).
mat. krzywa AB o równaniach parametrycznych x = x(t), y = y(t) na płaszczyźnie lub x = x(t), y = y(t), z = z(t) w przestrzeni, przy czym parametr t zmienia się w przedziale od α do β (α < t < β), dla której można określić pojęcie długości od punktu A do punktu B
obszar krytyczny, obszar krytyczny testu statystycznego,
statyst. podzbiór zbioru wartości cechy statyst. w próbce (podzbiór przestrzeni próby) o tej własności, że jeżeli obserwowane wartości próby należą do o.k., to podejmuje się decyzję o odrzuceniu hipotezy zerowej (statystyczne testy);
układ połączonych ze sobą elementów, umożliwiających przepływ prądu elektrycznego;
