parametryczne

Encyklopedia PWN

helikoida
[gr. hélix, hélikos ‘skręcony’, eídos ‘kształt’],
powierzchnia śrubowa ogólna,
mat. powierzchnia powstała przez obrót krzywej dokoła ustalonej prostej (osi) i jednoczesny ruch wzdłuż tej prostej, przy stałym stosunku szybkości tych ruchów;
mat. krzywa płaska, jaką zakreśla ustalony punkt okręgu o promieniu r toczącego się (bez poślizgu) wewnętrznie po drugim okręgu o promieniu R;
krzywa, linia,
mat. pojęcie, którego precyzyjne, jednoznaczne określenie jest bardzo trudne (określa się je różnie w różnych dziedzinach matematyki).
zjawiska opt., w których polaryzacja elektr. ośr. materialnego zależy w sposób nieliniowy od natężenia pola elektr. fali świetlnej przechodzącej przez ten ośr.
mat. dla danej krzywej i jej punktu P — prosta, która jest granicznym położeniem siecznych tej krzywej przechodzących przez punkt P (drugi punkt przecięcia siecznej z krzywą zbliża się do punktu P).
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia