para kinematyczna
Encyklopedia PWN
mech. ruchowe połączenie członów łańcucha kinematycznego (mechanizmu) umożliwiające np. obrót, przesunięcie;
mechanizm
układ ciał (elementów) przeznaczony do przekształcania ruchu jednego lub kilku ciał i sił wywieranych na te ciała w pożądany ruch innych ciał i siły oddziaływań tych ciał;
[gr.],
techn. połączenie ruchowe (para kinematyczna) 2 członów umożliwiające ich względny ruch obrotowy wokół osi lub punktu.
niem. teoretyk budowy maszyn;