palingenezy

Encyklopedia PWN

palingeneza
[gr.],
biol. występowanie u zarodka cech odpowiadających kolejnym etapom rozwoju rodowego — według teorii E. Haeckla.
palingeneza
[gr. pálin ‘znowu’, génesis ‘narodzenie’],
geol. proces zachodzący pod wpływem ultrametamorfizmu, polegający na powstaniu wtórnych magm w kontynent. skorupie ziemskiej (magm palingenetycznych) lub uplastycznionej masy skalnej (migma), zdolnej do ruchu i tworzenia intruzji;
palingeneza
[gr. pálin ‘znowu’, génesis ‘narodzenie’],
filoz., religiozn. powtórne powstanie:
anateksis
[gr. anátēksis ‘topnienie’],
geol. proces zachodzący w skorupie ziemskiej na głęb. 10–20 km, polegający na upłynnianiu (topieniu) starszych kompleksów skalnych pod wpływem wysokiej temperatury i wysokiego ciśnienia oraz przepajaniu ich emanacjami magmy (pary, gazy) lub magmą;
biogenetyczne prawo, prawo rekapitulacji,
prawo, wg którego w rozwoju osobniczym organizmów powtarzane są gł. etapy ich historii rodowej („ontogeneza powtarza filogenezę”).
palin-
[gr. pálin],
pierwszy człon wyrazów złożonych mający znaczenie:
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia