palcem
Encyklopedia PWN
dawna jednostka długości;
daktyloskopia
najstarszy i podstawowy dział techniki kryminalistycznej zajmujący się identyfikacją człowieka na podstawie charakterystycznych cech rysunku listewek skórnych (linii papilarnych) na opuszkach (brzuścach) palców rąk.
[gr. dáktylos ‘palec’, skopéō ‘oglądam’],
antropometryczna miara długości, pochodzenia greckiego = szerokości dłoni = szerokości 4 palców;
dotyk, zmysł dotyku,
rodzaj czucia, zdolność odczuwania działania bodźców mechanicznych na powierzchnię skóry za pomocą receptorów w skórze właściwej i głębokiej warstwie naskórka.
Downa zespół
zespół wad rozwojowych, trisomia chromosomu 21 (trisomie),
[z. dauna],
pierwszy palec ręki;
