płaszczyznę euklidesową
Encyklopedia PWN
teoria opisująca przestrzeń według wyobrażeń ukształtowanych w starożytnej Grecji;
mat. obiekt opisywany przez geometrię euklidesową, czyli spełniający wszystkie twierdzenia tej geometrii;
geometria hiperboliczna, geometria Łobaczewskiego, geometria Bolyai–Łobaczewskiego,
historycznie pierwsza geometria różniąca się od geometrii euklidesowej, wprowadzonej w starożytności; można ją zdefiniować jako geometrię przestrzeni Riemanna o stałej krzywiźnie ujemnej i otwartych geodezyjnych (geodezyjna).
geometria
dyscyplina nauki zajmująca się badaniem figur, tj. fragmentów rozmaitych przestrzeni.
[gr. gḗ ‘ziemia’, metréō ‘mierzę’],
trygonometria
mat. pierwotnie — gałąź matematyki poświęcona badaniu związków między bokami i kątami trójkąta (stąd nazwa), później — teoria określonych z tej okazji funkcji (funkcje trygonometryczne), obecnie — dział matematyki szkolnej;
[gr. trígōnon ‘trójkąt’, metréō ‘mierzę’],