płaszczyzną symetrii
Encyklopedia PWN
mat. płaszczyzna, która dzieli daną figurę na 2 przystające części — względem której ta figura jest symetryczna (płaszczyzna symetrii figury);
płaszczyzna symetrii, płaszczyzna zwierciadlana,
krystal. makroskopowy element symetrii figury geom.;
krystal. punkty, proste lub płaszczyzny, względem których są przeprowadzane przekształcenia symetryczne figur geom. (pozostają nieruchome podczas przekształcenia);
symetria
mat.:
[gr., ‘współmierność’],
prawidłowe powtarzanie się w przestrzeni jednakowych pod względem fiz. i geom. części kryształu (ścian, krawędzi, płaszczyzn sieciowych, atomów, cząsteczek, komórek elementarnych itp.).
