pęknięcie

Encyklopedia PWN

spadek nośności konstrukcji poddanej obciążeniom wielokrotnie zmiennym w czasie;
proces utraty spójności materiału w wyniku działania obciążeń zewn. lub naprężeń własnych;
wstrząs, szok,
med. zagrażający życiu zespół objawów załamania homeostazy organizmu, występujący z powodu niedostatecznego przepływu krwi przez tkanki i narządy, a w związku z tym niedostateczną podażą tlenu do komórek, ich niedożywienia i usuwania z nich produktów przemiany materii;
chiazma
[gr. chiasmós < chiázō ‘rozmieszczam na krzyż’; od nazwy litery gr. chi, która ma kształt X],
biol. krzyżowa struktura pojawiająca się w profazie pierwszego podziału mejotycznego (mejoza);
badania (metody) dostarczające informacji o stanie materiałów oraz wykonanych z tych materiałów elementów, urządzeń, instalacji w sposób, który nie wpływa na ich przydatność użytkową.
termin wprowadzony w latach 40. XX w. przez geologów radzieckich (m.in. A. Piejwe 1945) na określenie stref wielkich pęknięć skorupy ziemskiej, sięgających w głąb do górnego płaszcza Ziemi (do 100–700 km), o dł. kilkuset do kilku tys. km i szer. kilku do kilkudziesięciu km;
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia