ożywiać

Encyklopedia PWN

ożywianie,

med. → reanimacja.

anabioza

[gr. anabíōsis ‘ożywianie’],

życie utajone,

biol. odwracalny, przejściowy stan pozornej śmierci, występujący u organizmów jednokomórkowych i wielokomórkowych;

animacja

[łac.],

ożywienie, ożywianie.

animizm

[łac. animus ‘duch’, anima ‘dusza’],

religiozn. według niektórych badaczy pierwotna forma religii, której istota miała się sprowadzać do powszechnej wiary w istnienie niematerialnych i zdolnych do samodzielnej egzystencji dusz, ożywiających wszystkie elementy kosmosu i przyrody, w tym człowieka.

Artur, Artus, Arthur,

półlegendarny król celtyckich Brytów z V–VI w., władający południowo-zachodnią Brytanią; centralna postać średniow. legendarturiańskich;

Burns

[bə:^rnz]

Robert