owcza
Encyklopedia PWN
język z grupy skand. (nordyckiej) języków germańskich (skandynawskie języki), używany w Danii i południowym Szlezwiku-Holsztynie (Niemcy);
Farerowie, nazwa własna Føroyingar,
naród tworzący podstawową ludność W. Owczych;
Færeyinga saga
anonimowa saga islandzka, pochodząca z ok. 1218;
[s. fạıreıiŋa; isl., ‘saga o Farerczykach’],
Færøerne
autonomiczna prowincja Danii, → Owcze, Wyspy.
[fẹröonə],
aktor słowac.;
føroya kvæđi
farerska ballada taneczna o treści epickiej;
[fọ̈:roja kwạıđi; ‘pieśń farerska’],