ottońska
Encyklopedia PWN
sztuka przedrom. rozwijająca się na terenie cesarstwa niemieckiego od ok. połowy X do połowy XI w.;
w szerszym znaczeniu sztuka europejska VI w.–1. połowy XI w., od upadku cesarstwa zachodniorzymskiego do skrystalizowania się stylu romańskiego.
wyspa na Jez. Bodeńskim, w Niemczech, w kraju związkowym Badenia-Wirtembergia, połączona groblą z lądem stałym (od 1838);
dynastia niem. wywodząca się od hrabiów Laurenburga, od 1160 — hrabiów N. (nazwa od zamku Nassau w Nadrenii);
w średniow. i nowoż. Niderlandach osoba sprawująca w imieniu władcy władzę w prowincji;
