osiowe
Encyklopedia PWN
techn. w kolejnictwie — zespół podwozia pojazdu szynowego zapewniający rozkład masy wagonu i ładunku na wiele osi;
techn. wygięcie pręta związane z przejściem elementu konstrukcyjnego ze stanu równowagi statecznej w stan niestateczny.
pojedyncza, zwykle długa wypustka komórki nerwowej (neuronu) przewodząca impulsy nerwowe od ciała komórki (perikarionu) do zakończeń nerwowych;
Alpy, fr. Alpes, niem. Alpen, wł. Alpi, słoweń. Alpe,
najwyższy obszar górski w Europie.
Betyckie, Góry, Cordilleras Béticas,
łańcuch górski w południowej części Półwyspu Iberyjskiego, w Hiszpanii;
część dzielnicy Zwierzyniec (Kraków), na l. brzegu Wisły.
