osadowy

Encyklopedia PWN

brekcja
[wł.],
druzgot,
skała składająca się ze scementowanych ostrokrawędzistych okruchów minerałów i skał tego samego lub różnego gatunku;
Himalaje, chiń. Himalaya Shan, tybet. Kangripejde, hindi i nepalskie Himālaya, urdu Himalāyā, ang. Himalaya(s), staroż. Imaus,
system górski w południowej części Azji Środkowej, najwyższy na Ziemi, położony na terytorium Chin, Indii, Nepalu, Bhutanu i Pakistanu.
kaolin, glinka kaolinowa, glinka porcelanowa,
osadowa skała ilasta złożona gł. z kaolinitu;
rozproszona w skałach osadowych materia org., mająca postać drobnych, wyodrębniających się, czarnych skupień, nierozpuszczalnych w rozpuszczalnikach organicznych;
formy życia występujące w przeszłości geol., zachowane do dziś w postaci skamieniałości w skałach osadowych skorupy ziemskiej
kraton
[gr.],
geol. część kontynentu, która w długim przedziale czasu, odpowiadającym zazwyczaj jednemu lub kilku cyklom tektonicznym, nie ulegała intensywnym deformacjom tektonicznym;
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia