osadowe

Encyklopedia PWN

skały osadowe pochodzenia organicznego lub chemicznego składające się głównie z fosforanów wapnia (apatyty);
geosynklina
[gr. gḗ ‘ziemia’, sygklínō ‘nachylam ku sobie’],
geol. według do niedawna powszechnie przyjmowanej, zdezaktualizowanej obecnie koncepcji — rozległa i ruchliwa strefa skorupy ziemskiej, która podczas długotrwałego rozwoju podlegała najpierw silnemu pogrążaniu i wypełnianiu przez osady, a następnie intensywnym deformacjom i wypiętrzaniu.
Himalaje, chiń. Himalaya Shan, tybet. Kangripejde, hindi i nepalskie Himālaya, urdu Himalāyā, ang. Himalaya(s), staroż. Imaus,
system górski w południowej części Azji Środkowej, najwyższy na Ziemi, położony na terytorium Chin, Indii, Nepalu, Bhutanu i Pakistanu.
kaolin, glinka kaolinowa, glinka porcelanowa,
osadowa skała ilasta złożona gł. z kaolinitu;
palne skały osadowe pochodzenia organicznego; → biolity.
rozproszona w skałach osadowych materia org., mająca postać drobnych, wyodrębniających się, czarnych skupień, nierozpuszczalnych w rozpuszczalnikach organicznych;
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia