osadowe
Encyklopedia PWN
zewnętrzna warstwa Ziemi, stosunkowo sztywna i chłodna, stanowiąca górną, położoną powyżej nieciągłości Mohorovičicia część litosfery;
geol. płaski stopień w dolinie rzecznej lub na brzegu morza (albo jeziora).
aleuryty
osadowe skały drobnookruchowe zbudowane z ziarn o średnicy 0,01–0,1 mm;
[gr.],
facja
geol. pierwotnie termin obejmujący tylko zespół cech litologicznych skał i zawartych w nich skamieniałości, odróżniający skały (i osady) powstałe w tym samym czasie, ale w różnych środowiskach sedymentacji (Amanz Gressly 1838).
[łac. facies ‘postać’, ‘oblicze’],
wielki obszar wyżynno-górski w Ameryce Północnej, w zachodniej części Kanady i Stanów Zjednoczonych, a także w większości państw Ameryki Środkowej;
pozostałość magnetyczna naturalna, ang. Natural Remanent Magnetization (NRM),
pozostałość magnet. uzyskana przez skały w ziemskim polu magnet. podczas ich powstawania i w czasie historii geol.;
