ortogonalny
Encyklopedia PWN
mat. szeregi postaci , gdzie {fn} jest ortogonalnym układem funkcji (funkcje ortogonalne), np. na odcinku (a, b), a {an} jest ciągiem liczb rzeczywistych albo zespolonych;
mat. 2 rodziny krzywych o takiej własności, że każda krzywa jednej rodziny przecina pod kątem prostym każdą krzywą rodziny drugiej.
mat. 2 rodziny linii R i R′, dla których każda krzywa z rodziny R przecina każdą krzywą z rodziny R′ pod kątem prostym (np. koncentryczne okręgi i proste przechodzące przez ich środek)
mat. funkcje f(t) i g(t) określone i całkowalne na odcinku (a, b), dla których ;
mat. macierz nieosobliwa A, mająca tę własność, że macierz do niej odwrotna jest równa macierzy transponowanej: A–1 = AT.