optymalne
Encyklopedia PWN
sterowanie automatyczne, w którym następuje ukształtowanie przebiegu sygnału sterującego powodujące maksymalizację lub minimalizację wartości funkcji celu (charakteryzującej np. wydajność produkcji albo zużycie paliwa).
szczególny rodzaj filtracji sygnału, najczęściej stosowany w układach sterowania urządzeń używanych w automatyce i telekomunikacji;
demogr. wielkość zasobów demograficznych, najkorzystniejsza w relacji do innych zasobów mających społeczny sens; inaczej ludność optymalna.
planowanie doświadczeń, planowanie eksperymentów,
dział statystyki mat. zajmujący się ustalaniem zasad przeprowadzania doświadczeń (by opierając się na uzyskanych danych można było wnioskować w sposób optymalny);
mat. dział analizy mat., który zajmuje się wyznaczaniem ekstremów i punktów kryt. funkcjonałów, tzn. wielkości zmiennych, definiowanych w taki sposób, że każdej funkcji u (lub krzywej, powierzchni itp.), należącej do ustalonej klasy, odpowiada liczba I[u], będąca wartością pewnej całki, np. (1) I[u] = ∫Ω F(x, u(x), Du(x))dx (rozpatruje się także zagadnienia wariacyjne, w których funkcja F zależy od pochodnych wyższych rzędów funkcji u).
neoklasyczna szkoła w ekonomii, zw. szkołą z Cambridge,
nurt w ekonomii oparty na teorii optymalizacji działalności, metodologicznie silnie skłonny do abstrakcji, dedukcji oraz dużego wykorzystywania technik matematycznych;
