optycznym
Encyklopedia PWN
fiz. punkt przecięcia się promieni świetlnych (o.o. rzeczywiste) lub ich przedłużeń (o.o. pozorne) po przejściu przez soczewkę lub odbiciu od zwierciadła, jeśli promienie padając na soczewkę (zwierciadło) tworzyły wiązkę równoległą do jej osi optycznej.
prosta łącząca środki krzywizn powierzchni łamiących układu optycznego (powierzchni soczewek, zwierciadeł);
urządzenie do obserwacji obiektów astronomicznych w świetle widzialnym (tj. odbierających fale długości 350–1000 nm);
przesłona (lub jej obraz), której wielkość decyduje o ilości światła przechodzącego przez układ opt., a więc i o jasności obrazu dawanego przez ten układ;
cecha ośrodka polegająca na zależności jego właściwości opt. od kierunku;
zjawiska opt. wykazujące odstępstwo od ustalonych i w większości przypadków słusznych praw fiz.;
