optycznym
Encyklopedia PWN
przyrząd służący do zapisu widma optycznego;
wady układów optycznych przejawiające się w tym, że otrzymane za ich pomocą obrazy optyczne (lub ich elementy) są nieostre, zniekształcone lub zabarwione;
bistabilność optyczna, histereza optyczna,
zjawisko polegające na tym, że nieliniowy układ opt. zmienia swą przepuszczalność w zależności od natężenia przechodzącego światła, wykazując przy tym właściwość histerezy.
fiz., fot. bezwymiarowy współczynnik D charakteryzujący absorpcję światła w ośrodku optycznym, zdefiniowany jako logarytm naturalny odwrotności współczynnika transmisji ośrodka T: D = log (1/T) = log(I0/ I), gdzie I0, I odpowiednio światłość wiązki padającej i wiązki wychodzącej;
astr. obiekty astronomiczne emitujące znaczącą część promieniowania w zakresie optycznym;
przyrząd do badania struktury przedmiotu przez obserwację lub rejestrację charakterystycznego dla tego przedmiotu obrazu dyfrakcyjnego (zw. również obrazem fourierowskim lub widmem przedmiotu).
