optyczne
Encyklopedia PWN
przemiana częst. promieniowania świetlnego w procesie nieliniowym;
fiz. punkt przecięcia się promieni świetlnych (o.o. rzeczywiste) lub ich przedłużeń (o.o. pozorne) po przejściu przez soczewkę lub odbiciu od zwierciadła, jeśli promienie padając na soczewkę (zwierciadło) tworzyły wiązkę równoległą do jej osi optycznej.
zjawiska opt. wykazujące odstępstwo od ustalonych i w większości przypadków słusznych praw fiz.;
dawna nazwa enancjomerów.
grupy kryształów wykazujących dwójłomność;
fiz. stan materii występujący podczas oddziaływania promieniowania elektromagnetycznego o dużym natężeniu (światła laserowego) z materią, gdy prawdopodobieństwo przejść wymuszonych (czyli zachodzących dzięki emisji wymuszonej i absorpcji) jest dużo większe niż prawdopodobieństwo emisji spontanicznej (emisja światła).
