okres archaiczny

Encyklopedia PWN

[łac., ‘tłumaczenie’, ‘wyjaśnienie’, ‘interpretacja’],

w prawie rzym. twórcza wykładnia prawa dokonywana przez jurystów;

[gr. ísos ‘równy’, kephalḗ ‘głowa’],

zasada kompozycyjna w malarstwie figuralnym i rzeźbie;

naród tworzący podstawową ludność Macedonii Północnej; zamieszkują również Macedonię Grecką, bułgarską Macedonię Pirińską, południową Albanię;

[matịs]

Henri

, ur. 31 XII 1869, Le Cateau-Cambrésis, zm. 3 XI 1954, Cimiez (dzielnica Nicei),

francuski malarz, grafik i rzeźbiarz.

Megara Hyblaja, Mégara Hyblaía,

w starożytności kolonia gr. we Włoszech, na wschodnim wybrzeżu Sycylii, ok. 20 km na północ od Syrakuz.

Mina, Al-, Al-Mīnā,

w starożytności port u ujścia rz. Orontes (ob. Asi) do M. Śródziemnego (obecnie w Turcji);

Materiały dodatkowe