okolicznik

Encyklopedia PWN

część zdania pozostająca w związku przynależności z orzeczeniem i określająca znaczeniowo okoliczności, w których odbywa się akcja orzeczenia: miejsce, czas, przyczynę, cel, warunek;
grupa imienna, grupa nominalna,
struktura składniowa, której ośrodkiem jest rzeczownik lub zaimek rzeczowny;
nieodmienna część mowy określająca cechę czasownika, przymiotnika lub innego przysłówka (ciężko, ładnie, bardzo );
klasa wyrazów, których podstawową funkcją jest rola podmiotu w zdaniu, wtórną zaś funkcja: orzecznika, przydawki lub okolicznika;
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia