oka
Encyklopedia PWN
akustoelektronika
dziedzina nauki i techniki z pogranicza akustyki i elektroniki;
[gr.],
akustyka
dział fizyki i techniki tradycyjnie obejmujący naukę o dźwięku rozumianym jako zjawisko słyszalne, związane z rozchodzeniem się fal sprężystych w ośrodku gazowym, a w miarę rozwoju także w ośrodkach ciekłym i stałym.
[gr. akoustikós ‘dotyczący słuchu’],
Akwileja, Aquileia,
m. w północno-wschodnich Włoszech, w regionie Friuli-Wenecja Julijska, w pobliżu granicy ze Słowenią.
Akwitania, Aquitaine 
,
dawny region administracyjny i kraina historyczna w południowo-zachodniej Francji, nad Zat. Biskajską.
,
Akwitański, Basen, Bassin Aquitain, Plaine (Bassin) d’Aquitaine, Nizina Akwitańska,
niz. w południowo-zachodniej Francji, między Pirenejami na południu, Masywem Centralnym na północnym wschodzie i Zat. Biskajską na zachodzie;
