ogólnej
Encyklopedia PWN
dyscyplina nauk., która obok filozofii prawa i anglosaskiej jurysprudencji jest trzecim typem ogólnej refleksji nad prawem.
uniwersytet
najstarszy, a zarazem podstawowy typ europejskiej wielowydziałowej wyższej uczelni, mającej prawo nadawania stopni naukowych i łączącej funkcje dydaktyczne (kształcenie najwyżej kwalifikowanych kadr zawodowych i pracowników nauki) z funkcjami naukowymi (prowadzenie prac badawczych).
[łac.],
ekonomista amerykański; przedstawiciel matematycznej szkoły neoklasycznej i nowej ekonomii dobrobytu.
kodeks
prawo akt normatywny, współcześnie wydawany z reguły w formie ustawy, stanowiący zbiór zasadniczych przepisów regulujących wyodrębnione dziedziny stosunków społecznych;
[łac. codex ‘księga’, ‘spis’],
pedag. ogół czynności i procesów umożliwiających ludziom poznanie przyrody, społeczeństwa i kultury, a zarazem uczestnictwo w ich przekształcaniu, jak również możliwie wszechstronny rozwój sprawności fizycznych i umysłowych, zainteresowań i zdolności, także wyrobienie odpowiednich postaw i przekonań.
