ogrodowy

Encyklopedia PWN

[tur. köşk, pers. koszk ‘pałac’, ‘pawilon’],

arch. w architekturze islamu ozdobny pałacyk letni w formie pawilonu ogrodowego lub willi, także pawilon ogrodowy w formie altany, dach wsparty na kolumnach, często o orientalnych cechach arch., popularny w XVIII i XIX w.

koprowy olejek:

kosaćcowate, Iridaceae,

rodzina z klasy jednoliściennych, licząca 80 rodzajów i 1700 gat. bylin kłączowych występujących w obszarach międzyzwrotnikowych, podzwrotnikowych i strefie umiark.;

krajobrazowy ogród,

forma ogrodu i kierunek w sztuce ogrodowej oparty na motywach naturalnego krajobrazu;

kulisa

[fr.],

w sztuce ogrodowej element kompozycji ogrodowej tworzący obramienie dla obiektów architektonicznych, plastycznych lub dla widoku (głównie za pomocą drzew, ścian szczytowych klombów).

Le Nôtre

[lö no:tr],

Le Nostre, André Wymowa