ogrodowy
Encyklopedia PWN
kiosk
arch. w architekturze islamu ozdobny pałacyk letni w formie pawilonu ogrodowego lub willi, także pawilon ogrodowy w formie altany, dach wsparty na kolumnach, często o orientalnych cechach arch., popularny w XVIII i XIX w.
[tur. köşk, pers. koszk ‘pałac’, ‘pawilon’],
kosaćcowate, Iridaceae,
rodzina z klasy jednoliściennych, licząca 80 rodzajów i 1700 gat. bylin kłączowych występujących w obszarach międzyzwrotnikowych, podzwrotnikowych i strefie umiark.;
forma ogrodu i kierunek w sztuce ogrodowej oparty na motywach naturalnego krajobrazu;
kulisa
w sztuce ogrodowej element kompozycji ogrodowej tworzący obramienie dla obiektów architektonicznych, plastycznych lub dla widoku (głównie za pomocą drzew, ścian szczytowych klombów).
[fr.],
fr. twórca ogrodów.
