ogrodowej
Encyklopedia PWN
bizantyńskie ogrody, ogrody bizantyjskie,
kontynuacja tradycji hellenistycznej i rzymskiej sztuki ogrodowej w cesarstwie bizantyńskim, między IV a XV w., wzbogacona o wpływy bliskowschodnie i perskie.
architekt, urbanista, historyk architektury;
ang. twórca ogrodów krajobrazowych;
angielski architekt, teoretyk i projektant ogrodów.
chinoiserie
termin używany od XVIII w. na określenie wyrobów artystycznych wytwarzanych w Europie na wzór sztuki Dalekiego Wschodu;
[szinuazrị; fr., ‘chińszczyzna’] 
,
,
architekt, badacz i konserwator zabytkowych ogrodów.
