ogrodowej
Encyklopedia PWN
kierunek w sztuce ogrodowej, który rozwijał się gł. w okresie manieryzmu w Holandii;
wnętrze ogrodowe ukształtowane w formie sali teatralnej ze sceną z ziemnego nasypu oraz kulisami ze szpalerów lub trejaży;
chryzantema ogrodowa, Chrysanthemum x hortorum, właśc. złocień ogrodowy,
gat. podkrzewu z rodzaju złocień otrzymany ze skrzyżowania 2 gat. występujących w Chinach (Chrysanthemum indicum i Chrysanthemum morifolium);
element kompozycji ogrodowej w formie sztucznego zbiornika wody o wydłużonym kształcie i regularnym zarysie;
forma ogrodu i kierunek w sztuce ogrodowej (2. poł. XVIII–pocz. XIX w.);
typ ogrodu krajobrazowego ukształtowany w 2. połowie XVIII w. pod wpływem ideologii sentymentalizmu
