ogrodowe
Encyklopedia PWN
Isfahan, Esfahān,
m. w środkowym Iranie, w kotlinie między górami Zagros i Kuh-e Rud, nad rz. Zajanderud, na wys. ok. 1580 m;
założenia ogrodowe powstałe na obszarach znajdujących się w zasięgu kultury islamu;
rzeźbiarz;
założenia parkowe lub ogrodowe, przeznaczone do gier, zabaw, wypoczynku, jak również dydaktyki dla dzieci i młodzieży;
kiosk
arch. w architekturze islamu ozdobny pałacyk letni w formie pawilonu ogrodowego lub willi, także pawilon ogrodowy w formie altany, dach wsparty na kolumnach, często o orientalnych cechach arch., popularny w XVIII i XIX w.
[tur. köşk, pers. koszk ‘pałac’, ‘pawilon’],
Knobelsdorff Georg Wenzeslaus von , ur. 17 II 1699, Kukadło (niem. Kuckädel) k. Krosna Odrzańskiego, zm. 16 IX 1753, Berlin,
niem. architekt i malarz;