ogrodowa
Encyklopedia PWN
kierunek w sztuce ogrodowej ukształtowany we Włoszech w XV i XVI w.;
kierunek w sztuce ogrodowej, który wykształcił się w Anglii na początku XVIII w. pod wpływem nowych idei filozoficzno-estetycznych, związanych z nurtem racjonalistycznego protestu przeciw barokowej sztuczności i narastającym kultem nieskrępowanej przyrody;
kierunek w sztuce ogrodowej;
wnętrze ogrodowe ukształtowane w formie sali teatralnej ze sceną z ziemnego nasypu oraz kulisami ze szpalerów lub trejaży;
kierunek w sztuce ogrodowej, który rozwijał się gł. w okresie manieryzmu w Holandii;
koper ogrodowy, Anethum graveolens,
jednoroczna roślina uprawna z rodziny selerowatych (baldaszkowatych);
