odlewnicze
Encyklopedia PWN
odlewanie, w którym ciekły metal jest wlewany w sposób ciągły do chłodzonej, trwałej formy odlewniczej, gdzie krzepnie, przybierając wymagane kształty (prętów, profili, rur, wlewków), i w tej postaci jest, także w sposób ciągły (lub skokowy), usuwany z przeciwnej strony formy.
dział techniki zajmujący się wytwarzaniem wyrobów za pomocą odlewania; ma rozwinięte zaplecze nauk. i bogatą historię (odlewanie — Historia);
usuwanie całego powietrza lub jego nadmiaru z czynnika roboczego, z rurociągu, zbiornika cieczy, pompy lub np. z instalacji centralnego ogrzewania; także wykonywanie w formie odlewniczej kanałów ułatwiających podczas jej zalewania uchodzenie powietrza, pary wodnej i gazów.
niem. chemik i archeolog;
stopy, których podstawowym składnikiem jest ołów, a dodatkami stopowymi są najczęściej: antymon, cyna, arsen, wapń, sód, bizmut i miedź;
osadowa luźna skała okruchowa, składająca się z ziarn mineralnych średnicy 0,1–2,0 mm;
