odbiorcza

Encyklopedia PWN

biol. obszar powierzchni zawierającej receptory (skóry, siatkówki), z którego impulsy nerwowe docierają do wspólnego elementu odbiorczego — komórki nerwowej lub włókna nerwowego;

radiostacja

[łac.],

telekom. urządzenie lub zespół urządzeń radiokomunik. umożliwiających nadawanie i odbieranie sygnałów radiowych (informacji przenoszonych za pomocą fal radiowych).

antena

[łac. antenna ‘reja’],

urządzenie do wysyłania (antena nadawcza) lub (i) odbierania (antena odbiorcza) fal elektromagnetycznych (radiowych), stanowiące część składową każdego systemu radiokomunikacyjnego.

głuchota,

med. brak zdolności słyszenia bodźców akustycznych;

radiokomunikacja

[łac.],

dział telekomunikacji związany z przesyłaniem wiadomości na odległość przy użyciu fal elektromagnetycznych, gł. fal radiowych;

satelita meteorologiczny,

telekom. sztuczny satelita Ziemi przeznaczony do pomiarów, zbierania i przekazywania informacji o stanie atmosfery.

Encyklopedie i leksykony PWN – zobacz ofertę >>