obsianym
Encyklopedia PWN
roln. pole uprawiane, lecz nie obsiewane przez cały rok lub jego większą część, niekiedy także nawożone obornikiem; nazwa u. pochodzi od słowa goreć; rozróżnia się:
plantacja
uprawa specjalna (np. nasienna) lub wieloletnia, także pole obsiane roślinami kontraktowanymi (tytoń, burak, mak);
[łac.],
roln. dodatkowy, uzupełniający obsiew łąk i pastwisk, a także pól już obsianych, lecz o roślinności przerzedzonej, np. wskutek wymarznięcia; częsta metoda odnawiania łąk i pastwisk.
roln. głębokie bruzdy wyorywane gł. jesienią na polach obsianych oziminami, także zaoranych przed zimą;
roln., leśn. wydzielona powierzchnia, często podzielona na poletka obsiane nasionami lub obsadzone sadzonkami stanowiącymi najczęściej potomstwo pojedynczych roślin (sadowniczych, ozdobnych, leśnych), wyselekcjonowanych na podstawie wysokiej wartości gospodarczej — plenności, jakości, odporności itp.;
zespół zabiegów uprawowych połączonych z zasiewem lub podsiewem mieszanki nasion gat. i odmian traw oraz roślin motylkowatych (mieszanki pastewne), stosowany w celu utworzenia nowej darni lub poprawienia istniejącej, podniesienia plonów zielonej masy i polepszenia jakości paszowej;
