obrabiarka
Encyklopedia PWN
podstawowa technika wytwarzania części maszyn, urządzeń, przedmiotów użytkowych itp., polegająca na nadawaniu przedmiotowi obrabianemu żądanego kształtu, wymiarów i właściwości warstwy wierzchniej przez usunięcie naddatku obróbkowego za pomocą narzędzia skrawającego (skrawające narzędzia), które naciskając na warstwę skrawaną, powoduje jej ścinanie i przekształcenie w wiór;
cykliniarka, wygładzarka,
obrabiarka przeznaczona do wygładzania powierzchni drewna, c. nazywa się też przenośne obrabiarki (strugarki obrotowe, szlifierki) używane do cyklinowania.
drgania elementów sprężystych maszyn, zespołów maszyn. i maszyn jako całości;
inżynier mechanik;
miasto w województwie śląskim, w powiecie raciborskim, w Kotlinie Raciborskiej, nad Rudą (prawy dopływ Odry).
stożkowe wgłębienie na końcu obrabianego na obrabiarce wałka, w które wchodzi kieł maszyn., podpierający wałek i jednocześnie ustalający oś obrotu podczas obróbki;
