obozy zagłady

Encyklopedia PWN

miejsca przymusowej izolacji jeńców wojennych, osób internowanych, skazanych na roboty przymusowe, uznanych za przestępców politycznych itp.
miejsca więzienia i odosobnienia, pracy niewolniczej i masowej zagłady, organizowane przez władze hitlerowskie 1933–45 na terenie III Rzeszy i krajów okupowanych;
obozy jeńców wojennych w okresie II wojny światowej,
miejsca przymusowej izolacji jeńców wojennych określała genewska konwencja z 1929 (genewskie konwencje i protokoły) oraz haski regulamin z 1907 dotyczący praw i zwyczajów wojny lądowej.
zbrodnie w okresie II wojny światowej dokonane w wyniku świadomej i planowej działalności niemieckiej partii narodowosocjalistycznej NSDAP, instytucji i organów państwowych, organizacji III Rzeszy oraz ich funkcjonariuszy.
Auschwitz
[uszwıc],
od 2007 Auschwitz-Birkenau Wymowa. Niemiecki nazistowski obóz koncentracyjny i zagłady (1940–45),
1940–45 największy hitlerowski obóz koncentracyjny i zagłady w Oświęcimiu-Brzezince;
początkowo nazwa członków plemienia Judy, należącego do wspólnoty plemiennej pochodzenia semickiego (12 plemion izraelskich), potem zamieszkującego starożytną Judę, stopniowo rozszerzona na wszystkich wyznawców judaizmu.
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia