obozów pracy przymusowej
Encyklopedia PWN
miejsca przymusowej izolacji jeńców wojennych, osób internowanych, skazanych na roboty przymusowe, uznanych za przestępców politycznych itp.
miejsca więzienia i odosobnienia, pracy niewolniczej i masowej zagłady, organizowane przez władze hitlerowskie 1933–45 na terenie III Rzeszy i krajów okupowanych;
obozy sowieckie, właśc. poprawcze obozy pracy, pot. łagry, ros. isprawitielno-trudowyje łagieria,
miejsca więzienia, odosobnienia i jednocześnie ekonomicznej eksploatacji osób oraz grup społecznych i narodowych, organizowane przez władze sowieckiej Rosji i ZSRR.
obozy jeńców wojennych w okresie II wojny światowej,
miejsca przymusowej izolacji jeńców wojennych określała genewska konwencja z 1929 (genewskie konwencje i protokoły) oraz haski regulamin z 1907 dotyczący praw i zwyczajów wojny lądowej.
obozy na ziemiach polskich 1944–58,
miejsca odosobnienia, więzienia i ośrodki pracy przymusowej, tworzone na podstawie dekretu PKWN z 31 VIII 1944 o wyznaczaniu kary dla hitlerowskich zbrodniarzy oraz zdrajców narodu polskiego;
