obiektywnym
Encyklopedia PWN
hermeneutyka
praktyka i sztuka głoszenia, interpretacji (wyjaśniania, tłumaczenia, przekładania) i rozumienia tekstów mówionych i pisanych, religijnych (świętych) i świeckich (poetyckich, prawniczych), których sens jest obcy lub ukryty, oraz szeroko — dziejów i kultury pojętych na sposób tekstu;
[gr. hermeneutikḗ (téchnē) ‘(umiejętność) objaśniania, unikania nieporozumień’],
kierunek w ekonomii, opozycyjny wobec klasycznej szkoły w ekonomii, związany z historyzmem (głównie na gruncie brytyjskim i amerykańskim), negujący obiektywny charakter praw ekonomicznych, sięgający do idei romantyzmu i nacjonalizmu, głoszący idee protekcjonizmu wychowawczego, nawiązujące do myśli merkantylistycznej (merkantylizm), charakterystyczny dla państw, które w stosunku do Anglii i Francji z opóźnieniem weszły na drogę przemysłowego rozwoju, jak: Niemcy, Rosja, Polska.
idealizm metafizyczny, idealizm ontologiczny,
filoz. stanowisko w metafizyce występujące w odmianie obiektywnej i subiektywnej;
filoz. jedna z 9 wyróżnionych przez Arystotelesa przypadłości, wyrażająca określoność substancji cielesnej i ujawniająca w niej specyficzne przyporządkowanie materii do formy;