obiektywnym
Encyklopedia PWN
konieczność następstw zjawisk w rzeczywistości przyr.;
filozof niemiecki, jeden z twórców klasycznej idealistycznej filozofii niemieckiej.
filoz., psychol. pojęcie niejednolicie definiowane, używane w znaczeniu: zdobycia najwyżej cenionych społecznie dóbr i przymiotów, trwałego zadowolenia z życia połączonego z pogodą ducha i optymizmem, poznawczej oceny własnego życia jako udanego, wartościowego i sensownego, pomyślnego bilansu doświadczeń życiowych.
brytyjski filozof, historyk i ekonomista, przedstawiciel brytyjskiego oświecenia.
idealizm
termin obejmujący różne stanowiska filozoficzne zarówno z zakresu ontologii (metafizyki), jak też teorii poznania, często należące zarazem do obu tych dziedzin.
[łac. idealis ‘idealny’ < gr. idéa ‘kształt’, ‘wyobrażenie’],
fenomenologia społeczna, zw. też socjologią fenomenologiczną,
socjol. kierunek socjologiczny koncentrujący uwagę na badaniu świadomości i odrzucający pogląd o obiektywnym charakterze rzeczywistości społecznej, którą należy traktować jako wytwór myślenia i działania uczestniczących w niej ludzi;