oścista
Encyklopedia PWN
dendrochronologia
nauka wyodrębniona z dendrologii, zajmująca się datowaniem obiektów, znalezisk archeol. i zjawisk przyr. na podstawie rocznych przyrostów drzew (słojów);
[gr. déndron ‘drzewo’, chrónos ‘czas’, lógos ‘słowo’, ‘nauka’],
bot. wieloletnia, zdrewniała roślina lądowa (forma życiowa roślin wieloletnich) składająca się z pnia i korony (system bocznych pędów zwanych gałęziami) lub z kłodziny zakończonej pękiem dużych liści (u palm, drzewiastych paproci i cykasów).
gajlardia, gailardia, dzianwa, Gaillardia,
rodzaj z rodziny astrowatych (złożonych)
jęczmień, Hordeum,
rodzaj z rodziny wiechlinowatych (traw);
proso węgierskie, mohar, Setaria italica subsp. moharium,
jednoroczna trawa pastewna, podgat. włośnicy ber (ber), z rodzaju włośnica, z rodziny wiechlinowatych (traw);
zootechn. okrywa włosowa owiec nadająca się do przędzenia, zestrzyżona w całości po osiągnięciu pełnego odrostu;
