normalnym
Encyklopedia PWN
austriacki skoczek narciarski;
metodol., naukozn. proces doskonalenia stanu wiedzy, dokonywania nowych odkryć naukowych.
mieszanina gazów, które tworzą atmosferę ziemską;
mat. układ 3 płaszczyzn, parami prostopadłych, przecinających się w punkcie P danej krzywej przestrzennej; są to: 1) płaszczyzna ściśle styczna, wyznaczona przez wersory 
i 
, 2) płaszczyzna normalna, wyznaczona przez i 
, 3) płaszczyzna prostująca (rektyfikująca), wyznaczona przez wersory i ;
i , 2) płaszczyzna normalna, wyznaczona przez i , 3) płaszczyzna prostująca (rektyfikująca), wyznaczona przez wersory i ;
fiz. jeden z 3 podstawowych stanów skupienia materii — pośredni między stanem gazowym i stałym.
fiz. prawo wyrażające zależność światłości I powierzchni promieniującej lub rozpraszającej światło od kierunku, w którym przeprowadza się obserwacje;
