normalny
Encyklopedia PWN
stężenie roztworu wyrażane stosunkiem liczby gramorównoważników składnika do objętości roztworu;
drgania (o małej amplitudzie) atomów tworzących sieć krystaliczną wokół ich położeń równowagi.
skoczek narciarski;
brytyjski ekonomista, z wykształcenia matematyk.
miara sił wewn. powstających w ciele odkształcanym pod wpływem obciążenia zewn., oddziaływania temperatury (n. cieplne), obróbki cieplnej (np. n. hartownicze), procesu krzepnięcia (n. odlewnicze) i in. oddziaływań zewn. (odkształceń plast., połączeń skurczowych).
mat. ogólna nazwa zespołu twierdzeń teorii prawdopodobieństwa podających warunki na to, by sumy dużej liczby niezależnych lub słabo zależnych zmiennych losowych miały rozkład prawdopodobieństwa bliski rozkładowi normalnemu (rozkład zmiennej losowej);
