niska
Encyklopedia PWN
woj. w południowej części Polski, graniczy z Czechami (na południu) oraz z woj. wielkopol. i łódzkim (na północy), śląskim (na wschodzie), dolnośląskim (na zachodzie);
kraje rozwijające się, kraje słabo rozwinięte, kraje zacofane, kraje nieuprzemysłowione, Trzeci Świat, Południe,
terminy używane na określenie bardzo zróżnicowanej grupy państw (ponad 140) Afryki, Ameryki Łacińskiej, Azji i Oceanii, z reguły postkolonialnych, które w większości uzyskały niepodległość po II wojnie światowej (wcześniej państwa Ameryki Łacińskiej, Liberia).
biol. fizjologicznie najniższa częst. regularnie padających na tę samą część siatkówki obrazów (np. kadrów film., błysków świetlnych), przy której układ wzrokowy już nie rozróżnia poszczególnych impulsów, lecz odbiera je jako obraz ciągły.
filozof grecki, twórca neoplatonizmu.
warstwa społeczna, ukształtowana w Europie u schyłku średniowiecza, która w społeczeństwie stanowym tworzyła grupę uprzywilejowaną pod względem prawnym, politycznym i ekonomicznym, a następnie była głównym oparciem władzy państwowej w większości systemów absolutystycznych.
