nieorganiczne

Encyklopedia PWN

związki chemiczne wszystkich prócz węgla pierwiastków chemicznych oraz te związki węgla, jak: tlenki węgla, kwas węglowy i jego sole (węglany), węgliki, kwas cyjanowodorowy i jego sole (cyjanki), które nie są węglowodorami lub ich pochodnymi (tradycyjnie zaliczanymi do związków organicznych).
dział chemii zajmujący się wszystkimi znanymi pierwiastkami chem, zarówno występującymi w przyrodzie, jak i otrzymywanymi sztucznie, oraz ich połączeniami, z wyjątkiem tych związków węgla, które są węglowodorami i ich pochodnymi;
pigmenty
[łac. pigmentum ‘barwnik’, ‘farba’],
stałe substancje barwne, bardzo trudno rozpuszczalne w wodzie, rozpuszczalnikach organicznych, olejach schnących, żywicach syntetycznych.
związki chemiczne pierwiastka węgla, z wyłączeniem tlenków i siarczków węgla, kwasu węglowego i jego nieorganicznych pochodnych (węglany i wodorowęglany metali i amonu oraz chlorki, niepodstawione amidy i imidy kwasu węglowego), węglików metali, cyjanowodoru, cyjanamidu i kwasu cyjanowego oraz ich soli nieorganicznych, karbonylków metali, zaliczanych do związków nieorganicznych.
destruenci
[łac.],
reducenci, bioreducenci, mikrokonsumenci,
ekol. organizmy saprotroficzne odżywiające się szczątkami organicznymi (opadłymi liśćmi, martwymi drzewami, padliną, martwymi glonami jednokomórkowymi opadającymi na dno zbiorników wodnych) lub odchodami;
związki chemiczne odznaczające się charakterystycznymi właściwościami, m.in. kwaśnym smakiem, zdolnością wywoływania reakcji barwnych ze wskaźnikami (np. barwią lakmus na czerwono), roztwarzaniem wielu substancji;
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia