nieformalne
Encyklopedia PWN
shin-shūkyō
termin obejmujący powstałe w Japonii w czasach nowoż. organizacje i ruchy rel., także nieformalne, wywodzące się gł. z shintō oraz buddyzmu, a także z chrześcijaństwa, islamu, często o charakterze eklektycznym;
[śin śu:kjo:; jap., ‘nowe religie’],
show business
przemysł rozrywkowy dostarczający masowemu odbiorcy zarówno imprezy widowiskowo-muz. (widowiska, koncerty, recitale), jak i płyty, filmy, widowiska telew., teledyski, tapetę dźwiękową zw. muzakiem, a także opiniótwórczą prasę branżową (np. „Bilboard”, „Rolling Stone”, „New Musical Express”, „Down Beat”, „Variety”, „Q”, „Music Week”, „Melody Maker”).
[szou bı̣znəs],
nieformalne ugrupowanie polit. w okresie Sejmu Czteroletniego 1788–92;
zespół symbolicznych i aksjologicznych odniesień określających odrębność danej grupy względem innych grup społecznych.
socjol. wszystkie stosunki społ. wpływające na zachowania, postawy, przeżycia jednostki;
wspólnota gospodarstwa społecznego (WGS), ang. Community-based Social Farming (CSF),
nowa forma gospodarowania na obszarach wiejskich.
