niedoczynność
Encyklopedia PWN
med. niski wzrost (poniżej 150 cm u mężczyzn i 140 cm u kobiet), zależny najczęściej od niedoboru hormonu wzrostu we wczesnym okresie dzieciństwa;
fizjol. pierwiastki chem. występujące w organizmach zwierzęcych i roślinnych w bardzo małych ilościach (śladowych) i niezbędne do normalnego przebiegu różnych procesów biochem. w tkankach (należą do nutrientów);
niedocukrzenie krwi, hipoglikemia,
med. obniżenie stężenia glukozy w surowicy krwi poniżej wartości prawidłowych;
med. zgrubienie skóry i tkanki podskórnej, zależne od gromadzenia się w przestrzeni międzykomórkowej substancji o wyglądzie śluzu, zawierającej mukopolisacharydy, kwas hialuronowy i siarczan chondroityny;
osteodystrofia
med. określenie kilku jednostek chorobowych układu kostnego, dla których wspólną cechą jest zwyrodnienie włóknisto-torbielowate kości i ich odwapnienie;
[gr. ostéon ‘kość’, dys- ‘źle’, trophḗ ‘pożywienie’],
przemiana materii, która w określonych warunkach wystarcza do utrzymania organizmu przy życiu;