nieciągłości funkcji
Encyklopedia PWN
mat. wartość argumentu, dla którego zaburzona jest ciągłość funkcji, np. określona w tym punkcie wartość funkcji jest różna od jej granicy.
mat. liczba przyporządkowana punktowi nieciągłości x0 funkcji f(x) równa różnicy granicy prawostronnej i lewostronnej tej funkcji w punkcie x0: 
;
;
punkt
mat. w aksjomatycznym ujęciu geometrii — jedno z pojęć pierwotnych (podobnie jak prosta i płaszczyzna); w matematyce współczesnej p. (lub elementami) są nazywane różnego rodzaju przedmioty badań mat., tworzące rozmaite zbiory (przestrzenie);
[łac.],
dział analizy mat., poświęcony abstrakcyjnym uogólnieniom znanych pojęć geometrii klas. i matematyki elementarnej: długości odcinka, pola wielokąta, objętości wielościanu, 0-wymiarowej miary liczącej, tzn. liczby elementów zbioru.
teoria opisująca ciągłe (II rodzaju) przejścia fazowe (przemiana fazowa);
