niebyt

Encyklopedia PWN

jedność,
filoz. w metafizyce właściwość tego, co jest jednym, niepodzielność bytu na byt i niebyt.
nicość,
filoz. w metafizyce i ontologii synonim niebytu.
ontologizm
[gr.],
filoz.:
Palester Roman, ur. 28 XII 1907, Śniatyń (Podole), zm. 25 VIII 1989, Paryż,
kompozytor.
Platon, właśc. Arystokles, gr. Plátōn, Aristoklḗs, łac. Plato, Aristocles, ur. ok. 427, prawdopodobnie w Atenach (wg niektórych świadectw na wyspie Eginie), zm. 347 p.n.e., Ateny,
jeden z najsłynniejszych filozofów starożytnych Grecji; uczeń Sokratesa i nauczyciel Arystotelesa, założyciel Akademii Platońskiej.
Śankara, sanskr. Śaṅkara, ur. 788(?), Kalad(?), zm. 820(?), Kedarnath,
filozof indyjski.
Encyklopedie i leksykony PWN – zobacz ofertę >>

Materiały dodatkowe

Kliknij, aby zobaczyć „niebyt” w Materiałach dodatkowych

Słownik języka polskiego

Kliknij, aby zobaczyć „niebyt” w Słowniku języka polskiego
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia