niebo
Encyklopedia PWN
religiozn.:
niebo, firmament,
astr. pozorne sklepienie otaczające obserwatora, na które rzutują się położenia i ruchy ciał niebieskich.
dział astronomii zajmujący się oddziaływaniami grawitacyjnymi między ciałami niebieskimi oraz ruchami tych ciał pod wpływem sił grawitacyjnych;
błękitne zabarwienie nieba spowodowane selektywnym rozpraszaniem światła w atmosferze ziemskiej — najsilniej jest rozpraszane światło fioletowe i niebieskie (dla obserwatora znajdującego się poza atmosferą niebo jest czarne).
Syn Nieba, Tianzi,
oficjalny tytuł cesarza Chin;
