natura
Encyklopedia PWN
natura
istota, zasada bytu rzeczywistości człowieka pojmowana różnie w zależności od koncepcji filozoficznych lub teologicznych;
[łac., ‘przyroda’],
natura non facit saltus
średniowieczny aforyzm, przejęty przez G.W. Leibniza i K. Linneusza, głoszący, że natura zachowuje ciągłość w swoim rozwoju.
[łac., ‘natura nie czyni skoków’],
natura horret vacuum
natura boi się próżni.
[łac.],
natura naturans
pojęcie użyte po raz pierwszy prawdopodobnie przez Awerroesa dla rozróżnienia bytu stwarzającego i stworzonego (natura naturata);
[łac., ‘przyroda rodząca (tworząca)’],
natura naturata
termin wprowadzony po raz pierwszy prawdopodobnie przez Awerroesa dla rozróżnienia bytu stworzonego i stwarzającego (natura naturans);
[łac., ‘przyroda zrodzona (stworzona)’],
